Vorige week woensdag werden de uitkomsten van het onderzoek naar sociale veiligheid binnen de Faculteit der Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen (FTR) gedeeld. Vanwege de abstracte omschrijving van de resultaten zijn er onder studenten aan de faculteit nog veel vraagtekens. Vijf FTR-studenten die wensen anoniem te blijven, vertellen hoe zij de situatie na uitkomst van het onderzoek ervaren.
De studenten aan de faculteit FTR kregen eerst via de berichtgeving in de media te horen over de uitkomst van hun onderzoek. Daarna werden ze pas door hun faculteit op de hoogte gesteld.
Anonieme student 1: ‘Via de Gelderlander kwam ik op de hoogte van de uitkomst van het onderzoek en ik zag er ook een nieuwsbericht over op de site van universiteitsblad Vox. Daarna kregen de studenten pas een mailtje vanuit de faculteit over wat er aan de hand was. Ik vond het opvallend dat je eerst op het nieuws te horen krijgt hoe het onderzoek is verlopen.’
Anonieme student 2: ‘Ik stoor me aan het gebrek aan communicatie vanuit de universiteit naar studenten toe. We moesten eerst alles op de websites van nieuwsmedia lezen waarna we een mail van de faculteit kregen. In mijn ogen getuigt dat van slechte en minimale communicatie. Er wordt ons niets verteld wat we niet uit de algemene berichtgeving hadden kunnen halen.’
‘Studenten hebben het nieuws van de RU-website moeten halen.’
Anonieme student 3: We kregen via het nieuws over de uitkomst van het onderzoek te horen. Daarna ontvingen we er een mail van de faculteit over. Ik vind dat de universiteit dat netjes heeft gedaan.’
Anonieme student 4: ‘Ik heb er wel een mail over ontvangen, maar pas nadat het in het nieuws is gekomen. Daar heb ik wel begrip voor: als je de onderzoeksuitkomsten eerst naar studenten mailt, wordt het toch wel publiek.’
Anonieme student 5: ‘Studenten hebben niet direct een apart mailtje of andere vorm van communicatie ontvangen. De medewerkers werden wel gelijk op de hoogte gesteld, maar studenten hebben het nieuws over de onderzoeksuitkomst van de RU-website moeten halen.’
Martijn Gerritsen, woordvoerder van de RU, licht toe: ‘Woensdag verscheen om vier uur het bericht op de website van de universiteit voor medewerkers, studenten en andere partijen. Het faculteitsbestuur heeft in aanvulling daarop op donderdag de eigen studenten een e-mail gestuurd.’
De RU liet woensdag weten dat hoogleraar Filosofiegeschiedenis Paul Bakker naar aanleiding van de onderzoeksuitkomst een halfjaar afwezig is op de universiteit. Uit het onderzoek is gebleken dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan ‘ongepast handelen’. Naast Bakker zouden er ook over andere personen meldingen van ‘ongepaste handelen’ zijn gemaakt. Volgens de universiteit is er met die personen een ‘indringend gesprek’ gevoerd.
Anonieme student 1: ‘Voor ons als studenten is het vanwege de vage berichtgeving lastig om te kunnen controleren of er iets aan de veiligheid is gedaan. Het zou een stuk duidelijker zijn als er bekend wordt wat het ‘ongepaste handelen’ globaal inhoudt en vooral welke maatregelen er tegen zijn genomen. Ik vrees dat er eigenlijk helemaal niets is veranderd terwijl we denken dat er iets aan de sociale veiligheid is gedaan. Een concreet actieplan zou de uitkomst van het onderzoek kracht bij zetten.’
Anonieme student 2: ‘Het voelt voor mij alsof de verkeerde mensen in bescherming worden genomen. Er wordt niet gezegd over wie de meldingen zijn gemaakt, wat er is besproken en wat de maatregelen zijn. Daardoor worden niet de slachtoffers beschermd, maar de daders. Tegelijkertijd snap ik het als de getroffenen anoniem willen blijven. Toch lijkt het alsof er nu alleen wordt gezegd: met een tik op de vingers ben je er van af.’
Anonieme student 3: ‘Toen dit uitkwam werd Bakkers volledige naam gelijk genoemd. Wat hij ook gedaan mag hebben, voor zijn privacy is dat niet fijn. Ik respecteer dat men discreet is gebleven over wat hij precies heeft gedaan. Ik weet niet of het om meer docenten gaat, maar als dat het geval is, moet dat natuurlijk bekend worden gemaakt.’
‘Onzekerheid onder studenten en medewerkers zal blijven.’
Anonieme student 4: ‘Het is onfortuinlijk dat er geen namen worden genoemd. Er had duidelijker mogen worden gecommuniceerd over de uitkomst van het onderzoek. De onzekerheid die er nu is, kan ervoor zorgen dat mensen denken: wat gebeurt er nou eigenlijk op de faculteit?’
Anonieme student 5: ‘Het feit dat de andere beschuldigden niet worden genoemd en dat studenten niet weten welke maatregelen er zijn genomen, zit me dwars. Hoe de zaken worden afgehandeld, doet meer denken aan een poging om het huishouden van de faculteit in orde te houden dan dat ik het idee heb dat er aan de veiligheid wordt gewerkt. Hoe moeten wij weten wat er nu aan de hand is? Onzekerheid onder studenten en medewerkers zal blijven als er geen duidelijkheid komt vanuit het universiteitsbestuur. Het is choquerend wat er is gebeurd en de manier waarop er met de onderzoeksresultaten wordt omgegaan vind ik ook choquerend. De afhandeling heeft me minder vertrouwen gegeven in het idee dat de faculteit een veilige plek is.’
Martijn Gerritsen: ‘Voordat de universiteit op 24 juni het onderzoek aankondigde, was net bekend gemaakt dat Paul Bakker de nieuwe decaan zou worden. Toen hij zich vervolgens terugtrok omdat hij mogelijk onderwerp van het onderzoek zou zijn en hij ‘de onafhankelijke commissie ongehinderd haar werk wilde laten doen’, was zijn naam in beeld. Hierom is ervoor gekozen om bij de communicatie over de conclusies van het onderzoek zijn naam niet weg te laten.’
Het college van bestuur van de universiteit heeft zijn waardering uitgesproken voor de melders van het ‘ongepaste handelen’. De universiteit meldt dat zij anoniem blijven en geen publieke verklaringen willen afleggen. Waarom de melders hiervoor kiezen, is niet toegelicht.
‘Ik ben bang dat de faculteit het gebruikt om geen duidelijkheid te hoeven geven.’
Anonieme student 1: ‘Ik ben redelijk sceptisch over de verklaring van de faculteit dat de melders niet willen dat er duidelijk wordt gemaakt wat er is gebeurd. Ik ben bang dat de faculteit het eventueel gebruikt om geen duidelijkheid te hoeven geven over het ‘ongepaste handelen’. Het kan een excuus zijn om de fouten die gemaakt zijn niet te hoeven bespreken: de slachtoffers willen er niet over praten en daarom hebben we het er maar niet over. Er staan ook te veel vraagtekens open om in een keer aan te kunnen nemen dat het echt de wens is van de getroffenen om anoniem te blijven.
Anonieme student 2: ‘Ik snap volledig dat mensen die een melding hebben gemaakt niet met naam en toenaam in de publiciteit willen komen. Het lijkt mij ook fout om de personen die dit hebben gedaan in bescherming te nemen, want ik vind niet dat ze dat verdienen. De link is echter snel gelegd, zeker op zo’n kleine faculteit. Als er namen van docenten worden genoemd weet ik wel om welke studenten het gaat. Het hoeft trouwens helemaal niet zo te zijn dat het om docent-studentrelaties gaat, maar ik heb voor mezelf ingevuld dat het ‘ongepaste handelen’ hierover gaat.’
Anonieme student 3: ‘Het zou geloofwaardiger en sterker overkomen als er namen werden genoemd, maar ik heb er begrip voor dat dit niet gebeurt. Het lijkt me knap genoeg dat er überhaupt mensen melding hebben gemaakt. Iedere student moet de keuze van anonimiteit voor zichzelf maken.’
Anonieme student 4: ‘Het is jammer dat daardoor weinig informatie naar buiten komt, maar ik heb er begrip voor dat degenen die de melding hebben gemaakt anoniem willen blijven. Er horen namelijk geen consequenties op het indienen van een klacht te staan.’
Anonieme student 5 ging niet in op vragen over de wens van de melders om niet in de publiciteit te treden.
Martijn Gerritsen: ‘Uit het onafhankelijke onderzoek blijkt dat de direct betrokkenen anoniem wensen te blijven en dus geen publieke verklaringen willen afleggen over wat er is gebeurd. Het college van bestuur respecteert die wens. De consequentie daarvan is dat andere medewerkers en studenten niet weten wat er precies is gebeurd.’