Home Artikelen Studenten over hun Ramadan: boost aan geloof maar minder samengevoel

Studenten over hun Ramadan: boost aan geloof maar minder samengevoel

door Jochem Bodewes

Voor veel moslims loopt vandaag de Ramadan op zijn einde. Hoewel deze door de vroege timing in het jaar misschien minder zwaar was, werd de vastenmaand wel bemoeilijkt door de coronamaatregelen. Twee bestuursleden vertellen van de Moslim Studentenvereniging (MSV) vertellen dat ze desondanks een boost aan hun geloof hebben gegeven en delen hun verdere ervaringen.


Voor vierdejaars geneeskundestudent en penningmeester Meris ging het vasten dit jaar, zoals gebruikelijk voor hem, prima af. ‘Doordat ik de eerste twee weken van de Ramadan vrij was, kon ik overdag slapen nadat ik de hele nacht was op geweest’, vertelt hij. Na zijn vakantie begon hij echter met zijn fulltime coschappen waardoor het vasten ietsjes zwaarder werd: ‘Je komt dan wel vermoeid thuis, maar dan kan je alweer bijna gaan eten.’

Voor voorzitter Laura de Vries, die momenteel tussen haar bachelor en master in zit en ook fulltime werkt, is de volle daginvulling ook juist een manier om haar eetlust te vergeten: ‘De laatste paar uurtjes voor de iftar waren soms wel een struggle, maar als je gewoon bezig blijft, is het allemaal goed te doen.’ Daarnaast hielp het volgens haar dat deze Ramadan niet in een warme maand viel.

Voorzitter Laura de Vries

Samengevoel

De beleving van de vastenmaand werd dit jaar anderzijds ook tegengewerkt, door de coronabeperkingen. ‘Tijdens de Ramadan is het heel belangrijk om samen te zijn en is het een traditie om samen te eten’, licht De Vries toe. ‘Tijdens de iftar deel ik normaal gesproken het gevoel dat we de hele dag hebben gevast en gezamenlijk weer mogen eten’, beaamt Meris. De afgelopen maand kon er helaas minder worden gedeeld dan normaal. ‘Door de avondklok kon je in het begin niet rustig bij iemand gaan eten’, vertelt De Vries. ‘Nu die is opgeheven kan ik wel een paar keer in de week naar mijn moeder die alleen woont, maar mijn broertje heb ik niet gezien. Dat vind ik heel vervelend.’ Ook Meris kon minder samen eten met familie en vrienden en mistte hierdoor het samengevoel meer.

De coronamaatregelen zetten tevens een streep door de iftar die de MSV’ers elk jaar een keertje delen. ‘Dat zit er nu niet in, net als onze leuke activiteit rondom het Suikerfeest’, vertelt Meris. ‘We hebben gelukkig wel lezingen en reflectiesessies kunnen organiseren.’ Ook hield de vereniging een liefdadigheidsevenement voor de onderdrukte Oeigoeren. Hoewel deze activiteiten online doorgang konden vinden, is er volgens De Vries ook op dit vlak minder een samengevoel. Ze vertelt dat de beperkingen op fysieke bijeenzijn al heel het jaar zorgen voor minder connectie binnen de vereniging. Dit is afgelopen jaar het lot van tal van studentenorganisaties.

Batterij opladen

Op individueel vlak heeft de afgelopen maand voor zowel Meris als De Vries wel een boost kunnen geven. ‘Tijdens de Ramadan verbreed ik mijn kennis binnen de Islam’, vertelt Meris. ‘Ik leer extra nieuwe Koranverzen uit mijn hoofd, bestudeer de geschiedenis van mijn geloof en lees meer Arabisch.’ Ook De Vries ging hier de afgelopen maand mee aan de slag: ‘Ik heb dit jaar zelfs voor mezelf een planning gemaakt om nog meer aan mijn geloof te doen en mijn band met God zo te versterken.’ Hiermee hoopt ze haar godsbewustzijn wat aan te scherpen en daardoor ook na afloop van de Ramadan meer volgens haar religie te leven. ‘Ik heb de afgelopen maand de batterij weer helemaal opgeladen en hoop die focus op de Islam de rest van het jaar zo lang mogelijk te behouden.’ Deze aanscherping is volgens de studenten gelukkig niet onderhevig aan de beperkingen die de coronacrisis met zich meebrengt: ‘Het geloof zit in je ziel: in je eentje kun je het nog steeds belijden en ervaren’, concludeert Meris.

 

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen