Je zit rustig te borrelen in de kantine van het Huygensgebouw. Als je net je laatste biertje wil wegtikken schrik je op. ‘Attention please. This in an emergency’, je verslikt je: het zal toch niet…
‘Please leave the room now because possibly there’s danger.’ Dan barst je in lachen uit. Wie zit daar met zijn dronken kop aan de microfoon? En dat noemt zich een tweetalige universiteit. ‘Attentie! Wegens gevaar moet u de ruimte zo snel mogelijk verlaten.’ Even frons je. Wanneer je iedereen de deuren uit ziet rennen denk je aan de kou buiten. Daar heb jij geen zin in. Snel ren jij de andere kant op, naar de donkere kelder van het gebouw. Jij weet als een van de weinigen dat hier een tropisch paradijs is verborgen. Visjes, voortplanting, seks. Jij krijgt het daar wel warm van. En het is veel beter dan de oorlog die buiten mogelijk op je wacht.
Jij hebt je namelijk goed ingelezen en weet door de thermodynamische berekeningen van Ingo Piepers dat een Derde Wereldoorlog dichterbij is dan ooit. Lekker flexen in het vislab dus, want jij bent een echte dwarsligger. Marjolein Visser zou trots op je zijn en misschien zelfs wel een boek aan je wijden. Jij laat je niet ondermijnen aan de regels van buitenaf die zijn opgesteld door anonieme gezichten zonder ook maar één voet op de werkvloer te hebben gezet. Wie zegt dus dat het oorlog is? De hoge heren van de bureaucratie? Het enige wat jij ziet zijn visjes die vredig dobberen terwijl je op de achtergrond het geruis van de waterfilters rustgevend hoort brommen. Geen boem en geen knal. Nog geen tijd voor een aanval. Met de voorspellingsmarge van twee jaar ben jij daarom waarschijnlijk nog vaak in de kelder te vinden.
Klik hier voor de nieuwste ANS