Wanneer Cecile Collin haar gedachten aan het papier schenkt, zet ze jou in de CC. Zo kan jij meelezen met de studentikoze ongemakken van deze student Nederlands.
Een van de meest ingrijpende veranderingen op de campus deze zomer was ongetwijfeld de verhuizing van de spinningruimte in het Gymnasion. Wellicht heeft de metamorfose te maken met het vijftigjarig jubileum van het Radboud Sportcentrum. Het RSC vond het blijkbaar tijd om dit festijn zo letterlijk mogelijk te laten terugkomen in de aankleding van de sportruimte. Deze ontwikkeling kan ik alleen maar aanmoedigen.
Mijn Fuikbuik begint zich steeds prominenter af te tekenen boven mijn sportbroekje, dus het werd tijd dat ik deze nachtclub met fietsjes erin ging uitproberen. Mijn keuze voor spinning is ontstaan uit het feit dat ik zelf totaal niet de discipline heb om maar een kilometertje te rennen. Ik heb iemand nodig die mij afbeult en tegelijkertijd meezingt met de sportieve muziek. Spinning houdt in dat je lid bent van een tijdelijk fietsclubje dat bang is voor de buitenlucht. Het is hartstikke gezellig: de groep voelt collectief de benen afsterven en doet toch alsof er niks aan de hand is, omdat ‘Insomnia’ van Faithless op staat, dat gewoon een lekker nummer is. Toch ontbrak er iets aan dit feestje: sfeer in de zweetzaal.
De nieuwe Spinning heeft sexy zwarte muren. De neonverlichting die van kleur kan veranderen doet meteen denken aan dure cocktailbars waar je nooit belandt, omdat je als student liever vier bier drinkt dan één mojito. Er is daarnaast een geluidsinstallatie te vinden van heb-ik-jou-daar en de klokken zijn verwijderd, zodat je net als in de club geen idee hebt hoe laat het al is. Je zou bijna vergeten dat deze hele ruimte is gemaakt om in te bewegen en zweten.
Dát gaat het lustrumjaar van het Sportcentrum een groot succes maken: inzetten op sfeer en beleving. Niet iedereen is zo’n fanatiekeling (lees: van wie je haren recht overeind gaan staan) die voor stoplichten squat en met een beker van de Body&Fitshop de collegezaal in wandelt. Maar op een gegeven moment moet een mens toch écht aan de bak. Dat moment is aangebroken wanneer je net als ik een pizza bestelt bij de pizzeria twee deuren verderop en je hijgend en puffend de trap af moet dalen om jouw avondeten in ontvangst te nemen. Als je conditie zodanig opgefrist moet worden, kan je daar maar beter een feestje van maken.