Home Opinie & AchtergrondColumns De invaller

De invaller

door Redactie

Chiel Nijhuis mag voor een keer invallen als columnist. Een exercitie die, volgens hemzelf, beslist niet voor herhaling vatbaar is.

Waar moet je het over hebben wanneer je, na zelf te hebben aangedrongen, gevraagd wordt om eenmalig een column te schrijven? Je hebt zoiets nog nooit gedaan,dus als een echte amateur begin je met een opsomming van een aantal mogelijke onderwerpen. Schreeuwende studenten die de academische vrijheid onder druk zetten door sprekers met de verkeerde mening uit te joelen? Blijkbaar zitten die neomarxisten overal behalve in Nijmegen en vallen ze daarom als onderwerp af. Een provocerend stuk over mbo-scholieren leidt tot conflicten met de hoofdredactie en is dus ook ongeschikt. Je zou ook nog kunnen schrijven over de scholieren die zich tijdens hun eindexamenperiode in de UB hebben verschanst. De anekdote dat je per ongeluk hebt zitten staren naar een meisje uit 6 vwo is als je er goed over nadenkt toch te gênant. Je besluit het voor je te houden. Sinds asap er een punt van heeft gemaakt tijdens de verkiezingen voor de Universitaire Studentenraad boeien die scholieren toch niemand meer.

Wat overblijft zijn wat algemene ergernissen. Eikels die het nodig vinden om een korte broek te dragen, zodra het kwik boven de twintig graden uitstijgt, of Erasmusstudenten die niet kunnen fietsen. De column kan natuurlijk ook gaan over mensen die te pas en te onpas “wilt” schrijven, terwijl die -t op het eindt in negen van de tien gevallen totaal overbodig is. Het enige dat deze thema’s met elkaar gemeen hebben, is dat ze alle drie te licht zijn om een goede column te kunnen dragen. Daarnaast heet je geen Jan Mulder en zit dus niemand te wachten op een uiteenzetting over waar jij je van dag tot dag over opwindt.

Nadat je een paar uur hebt zitten staren naar deze bescheiden lijst met ideeën dringt het eindelijk tot je door. Met de onderwerpen zelf is niets mis. De enige reden waarom je geen fatsoenlijk stuk kan schrijven, is vanwege je eigen gebrek aan talent. Daar sta je dan met je grote bek, hopeloos door de mand gevallen.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen