‘Als je alleen maar de regels volgt en niet geniet, doe je het geschenk van het leven geen eer aan.’ Theologiestudente Joanne denkt na over de balans tussen geloven en plezier maken en beschrijft het studentenleven met een zakbijbel in haar hand.
Perfecte mensen zijn irritant. Iedereen kent wel zo iemand. Iemand die mooi is, ook nog eens intelligent, gemotiveerd, populair, grappig en – dat is het ergste – vriendelijk. Zo’n persoon wil je haten, om er maar niet mee geconfronteerd te worden dat je zelf niet perfect bent. Maar dat is geen optie. Ze zijn zó aardig dat als je ze haat, je er zelf een slechter mens van zou worden.
Wat te doen? Je gaat naarstig op zoek naar negatieve eigenschappen. Nelson Mandela was in zijn eerste huwelijk bijvoorbeeld een slechte echtgenoot en vader. Bob Marley ging aan de lopende band vreemd. Je zoekt de menselijke gebreken.
Maar het is juist de kunst om je desondanks door hen te laten inspireren. Ze motiveren je om boven jezelf uit te stijgen.
Voor mij als christen is Jezus zo’n inspiratiebron. Ook hij werd door de ene groep – de Farizeeërs en Schriftgeleerden – gehaat, terwijl de andere groep – zijn discipelen – in zijn voetstappen wilde treden. In de beperkte verslaglegging over hem in de evangeliën, vind je zijn menselijke kant niet; alleen zijn goddelijke kant wordt beschreven. Goddelijk in de betekenis van ‘bovenmenselijk’. Er staat bijvoorbeeld niets geschreven over of hij zijn sokken liet slingeren of te veel knoflook at voordat hij naar een feestje ging. We weten niet anders dan dat hij radicaal goed was. Zo radicaal dat hij bereid was voor het goede te sterven. Dat is nog eens absolute toewijding.
Wat kun je als student met zo’n voorbeeld? Sterven voor de toewijding aan het halen van je bindend studieadvies is misschien wat veel gevraagd. Maar je kunt je tijdens je tentamenweek wel afvragen: ‘What would Jesus do?’ Bijvoorbeeld als je de keuze krijgt om een avond goedkoop te zuipen terwijl je eigenlijk je samenvatting nog moet doorlezen. Je hebt natuurlijk altijd de vrijheid om de goede keuze niet te maken,maar alleen al het gedachte-experiment houdt je scherp.
Gelukkig weten we ook van één woedeuitbarsting van Jezus, waarbij hij het hele tempelplein leeg veegde, tafels omgooide en mensen wegjaagde. Ook dat biedt mogelijkheden.