Home Opinie & AchtergrondColumnsOpgetrommeld Opgetrommeld: Geen gezeik, iedereen rijk

Opgetrommeld: Geen gezeik, iedereen rijk

door Redactie

Politicologiestudent Jip Trommelen volgt niet alleen het nieuws, hij heeft er vaak ook nog een mening over. Op ANS-online schrijft hij iedere maand over de gebeurtenissen, groot of klein, die hem zijn opgevallen. 

Illustratie: Inge Spoelstra

Zo, dat was de zomer weer. Tijd voor een nieuw collegejaar, een nieuw politiek jaar en dus nieuwe columns.

Terwijl RU studenten op hun zonnebedje lagen of zichzelf ontdekten in Zuidoost-Azië, maakte de Tegenpartij haar terugkeer in politiek. De Tegenpartij, ja. Met mijn 24 jaar ben ik veel te jong om opgevoed te zijn met het werk van Van Kooten en de Bie, maar de legendarische ‘Tegenpartij’ sketches uit de jaren 70 en 80 zijn zo goed dat ze de tand des tijds hebben doorstaan.

Nu Nederland geteisterd wordt door de zogeheten ‘stikstofcrisis’, is het partijprogramma van de fictieve partij actueler dan ooit. Enkele slogans van de partij waren: Nergens geen maximumsnelheden! Honderdtwintig? Dat rijden wij al in z’n achteruit! en Geen gezeik, iedereen rijk! Klinkt bekend, hè? Nu duidelijk is dat iedere Nederlander binnen zijn of haar mogelijkheden iets moet doen om de uitstoot van stikstof terug te dringen, buitelen politieke partijen over elkaar heen om doelgroepen aan te spreken die zich vooral níét aan hoeven te passen. Minder hard rijden? Schei uit. De Formule 1 race in Zandvoort? Daar blijf je van af! Onze landbouwsector die 90% van haar productie exporteert en grofweg de helft van de stikstofuitstoot voor haar rekening neemt? Die pak je niet aan, ben je gek geworden?!

De eindstand van dit alles is dat elke maatregel om het probleem aan te pakken wel iemand treft, maar iedereen van mening is dat van hem of haar niets gevraagd mag worden. De politiek vertelt namelijk tegen elke groep in de samenleving dat zij gespaard zullen worden. Diegenen die het wel wagen om een eerlijk maar moeilijk verhaal te vertellen, zoals gebeurde tijdens het boerenprotest in Den Haag, worden met pek en veren (of met mest) het land uit gejaagd.

Pappen en nathouden dus. Geen gezeik, iedereen rijk. Dat beleid heeft één voordeel. De discussie over maximumsnelheden zal snel vervagen wanneer we ons moeten afvragen hoe hard je mag varen op het A2-kanaal tussen Amsterdam en Maastricht.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen