Rick Sanders praat er niet omheen. In zijn columns schrijft hij over de actualiteit, de universiteit en het studentikoze. Recht voor zijn raap, met een knipoog en soms wat sarcasme.
‘Jes, goet morning allemaal’, al struikelend over de kabels van de collegezaalcomputer spreekt de docent van een niet nader te noemen cursus het net iets te slaperige publiek aan. ‘Toedeej wie sjal taalk abot englishification ent det wil be no makkie.’ De horror!
Nou jongens en meisjes, mijn aandacht heeft deze docent verloren! Zelden hoor je zulk schel en onbegrijpelijk geluid galmen door de betonnen hallen van het collegezalencomplex. Ook uniek is het bloed dat uit je oren komt. Normaal moet daarvoor toch echt een straaljager langs je oren vliegen, wil zoiets gebeuren.
Deze docent van de niet nader te noemen cursus is zeker niet de enige die heer en meester is in Dunglish, Nederengels of Steenkolenengels. Het is de taal van de mensen die net iets te slecht Engels kunnen. Ik vraag mij af waarom deze taal geen dode taal is op universitair niveau. We kunnen beter Latijn met elkaar spreken dan deze gruwelijke incest van Engels en Nederlands: ons trotse bastion der verlichting en wetenschap zou geen plaats moeten bieden voor een zodanig slechte beheersing van de Engelse taal.
Komend jaar krijgt de universiteit, in het kader van het streven naar meer Engelstalige opleidingen, zes nieuwe volledig Engelstalige bachelorstudies erbij. Globalisering en internationalisering: het is onvermijdelijk dat de RU gaat verengelsen. Mijns inziens is dit een prima ontwikkeling: een universiteit met een internationale visie zorgt ervoor dat zij in de komende jaren relevant zal blijven. Verengelsing brengt genoeg voordelen met zich mee: meer en betere internationale connecties, meer buitenlandse studenten en een mogelijk grotere wetenschappelijke relevantie.
Ik juich dit plan dan ook zeker toe. Hup, verengelsing, hup! Echter doet de universiteit er ook goed aan om iedere docent een uitgebreide cursus Engels te geven. De meeste docenten kunnen namelijk nauwelijks een goede zin Engels schrijven of spreken. Zolang het leeuwendeel van de studenten beter Engels spreekt dan de docenten, moeten we de verengelsing mondjesmaat invoeren. Want, zoals mijn docent van de niet nader te noemen cursus zou zeggen: ‘English collages wit hout goet English speaking tietsjers isj nogal een bed duhvelopmunt.’