Thomas Olde Heuvelt werd in één klap beroemd met de bloedstollende thriller HEX over het Gelderse dorpje Beek dat vervloekt is door een eeuwenoude heks. Drie jaar lang worstelde hij met het plotselinge succes, maar nu verschijnt een nieuw boek. ‘Echo is een rollercoaster: het laat je lachen, het laat je huilen, het maakt je bang. Het is een soort storm die over je heen komt. Letterlijk.’
Tekst: Floor Toebes
Foto’s: Vincent Veerbeek
In 2013 publiceerde Olde Heuvelt zijn roman HEX. Het kwam onopgemerkt uit in Nederland en dreigde al snel in de vergetelheid te raken, totdat het in 2016 in Amerika doorbrak. Binnen no-time was de thriller het gesprek van de dag: in The Guardian verscheen een lovende recensie, Warner Bros kocht de filmrechten en niemand anders dan Stephen King plaatste een enthousiaste tweet over HEX. Na dit internationale succes belandde het boek ook in Nederland op de bestsellerlijst en gingen lezers massaal naar de boekhandel om HEX te kopen.
Zelf lijkt hij het nog niet helemaal te beseffen, maar Echo is nu écht helemaal af. ‘Ik heb zojuist de definitieve versie naar de uitgever gestuurd’, zegt hij, alsof het een alledaagse mededeling is. ‘Ik heb vanochtend nog de laatste edits gedaan.’ Het afgelopen jaar heeft Olde Heuvelt van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avond laat hard gewerkt aan zijn nieuwe roman Echo. ‘Het is enger dan HEX‘, vertelt de schrijver, duidelijk tevreden.
Gefeliciteerd met het inleveren van je nieuwe boek. Ben je tevreden met het resultaat?
‘Ik ben daar heel tevreden over, ja. Ik wilde er alles aan doen om het écht weer nieuw te maken. Ik had in een veel kortere tijd een soort aftreksel van HEX kunnen schrijven, maar dan had ik niemand verrast. Dat is een fout die veel net-succesvolle schrijvers maken. Ik wilde vernieuwing aanbrengen in mijn werk, en je weet van tevoren niet hoe dat gaat vallen. Toch heb ik het gevoel dat ik mezelf heel goed heb verbeterd. Ik vind het absoluut een beter boek geworden.’
‘Ik denk dat Echo veel unieker is. Het is én een gelaagd verhaal én stilistisch.’
In welke zin heb je jezelf verbeterd?
‘Ik denk dat ik stilistisch veel beter ben geworden. HEX is een gelaagd verhaal en werkt op spanning, maar het is stilistisch niet heel bijzonder. Het is redelijk normaal proza. Ik denk dat Echo veel unieker is. Het is én een gelaagd verhaal én stilistisch.’
Hoe is het om weer een boek uit te geven na het grote succes van HEX?
‘Anders natuurlijk. Er is sinds het succes van HEX best veel veranderd. Zo kan ik nu financieel gezien leven van mijn boeken en heb ik in de afgelopen jaren de wereld rondgereisd voor de promotie.’ Olde Heuvelt denkt even na. ‘Alle aandacht die erbij kwam kijken toen HEX doorbrak, was aan de ene kant supervet. Aan de andere kant zorgde juist die aandacht ervoor dat het opeens serieus is. Ik had ontzettend het gevoel dat ik me moest gaan bewijzen met het volgende boek. Daardoor merkte ik dat ik het schrijven veel moeilijker ben gaan vinden. Die druk om het nóg beter te doen, heeft lang het ongedwongene uit het schrijven gehaald.’
Zou je ergens willen dat HEX niet zo’n groot succes was geworden?
‘Nee, dat zeker niet. Voor mij heeft schrijven twee kanten: ik wil enerzijds een mooi verhaal vertellen maar ik geloof anderzijds dat een verhaal in feite helemaal niets is als het niet gelezen wordt. Als een boek dicht is, zijn het gewoon woorden op dood papier.’ Enthousiast: ‘Ik heb jouw fantasie nodig om het verhaal tot leven te laten komen. Dat is het mooie van fictie: de lezer maakt het zelf. Daarom vind ik het heel belangrijk dat mijn verhalen gelezen worden. En het is altijd mijn droom geweest om wereldwijd gelezen te worden. Dus nee, ik ben heel blij dat het is gebeurd. Het is nu vooral een ding voor me om die onbevangenheid weer terug te vinden met het idee dat nu de hele wereld meeleest.’
‘Ik wil een emotie aanwakkeren. Ik wil de lezer raken.’
Heb je die onbevangenheid weer terug kunnen vinden?
‘Ik heb veel met mensen gepraat die al wat verder in hun carrière zijn en deze druk dus ook hebben ervaren. Ik heb bijvoorbeeld met George R.R. Martin, de schrijver van Game of Thrones, hierover gesproken. Het succes van Game of Thrones had hem ontzettend overvallen. De TV-serie is inmiddels verder dan zijn boekenreeks. Daardoor wachten lezers wereldwijd continu op zijn nieuwe boek. Er wordt aan alle kanten aan hem getrokken. Dat is heel frustrerend voor hem.’ Olde Heuvelt herkent dat gevoel: ‘Door er met veel mensen over te praten, is het me toch gelukt om een manier te vinden om alles te combineren. Het is niet één advies dat mij uiteindelijk heeft geholpen, maar alles bij elkaar zorgde ervoor dat ik het ongedwongene in het schrijven terug heb kunnen vinden.’
De fantasie tot leven laten komen deed je met je vorige boek zeker. Veel lezers vonden je boeken enorm eng. Vind je het leuk om angst op te wekken?
‘Ik hou er eerlijk gezegd van als lezers niet kunnen slapen vanwege mijn boeken. De boeken die je het beste bijblijven, zijn de boeken die emoties raken. Die je laten lachen, je laten huilen of je bang maken. En het maakt me niet eens uit of je lacht om een boek of dat je er niet van kan slapen. Ik wil een emotie aanwakkeren. Ik wil de lezer raken.’ Olde Heuvelt denkt even na. ‘Ik denk dat ik altijd op zoek ben geweest naar zekere controle.’
Hoe bedoel je dat, controle?
‘Mijn vader is heel erg jong overleden. Als in één keer iemand uit je directe omgeving wordt afgenomen als je heel jong bent, heeft dat een hele grote impact op je. Dan verlies je de controle over wat het leven je biedt. En ik denk dat het grootste issue van mijn leven is dat je accepteert dat je lang niet alles in de hand hebt. Dat het leven je soms opeens iets voorschotelt dat heel erg lelijk en naar is.’ Even is het stil. ‘Het leven is niet altijd mooi, je hebt er lang niet iets over te zeggen, daar gaat horror uiteindelijk over. Soms staan er verrassingen voor je deur die je niet verwacht, die absoluut niet mooi zijn. Hoe deal je daarmee?’
Is dat de reden waarom je thrillers schrijft?
‘Ja, onder andere. Maar ik ben er ook mee grootgebracht.’ Olde Heuvelt glimlacht. ‘Ik ging als kind met mijn oom naar Duivelsberg om te wandelen in het bos. Hij vertelde daar allerlei enge verhalen. Zo vertelde hij wel eens dat je met je ogen dicht langs heksenkringen moest lopen. Als je dat niet deed, had je zeven jaar lang ongeluk. Vroeger geloofde ik dit natuurlijk en liep ik altijd met gesloten ogen langs paddenstoelen. Door de verhalen van mijn oom is er eigenlijk een zaadje geplant. Als kind heb ik altijd een speciale belangstelling voor thrillers gehad. Ik las veel boeken van Ronald Dahl en Paul van Loon, maar later natuurlijk ook Stephen King.’
Over thrillers gesproken, waar gaat Echo eigenlijk over?
‘Echo gaat over twee vrienden die in Zwitserland in de bergen klimmen. Eén van de jongens verongelukt en de ander komt verminkt terug. Wat eerst een obsessie voor de bergen was, slaat na het ongeluk om in bezetenheid. Hij heeft iets mee naar beneden genomen wat in hem blijft zitten en binnenin hem raast.’
Eerst Beek, nu Zwitserland. Hoezo Zwitserland?
‘Ik klim wel eens in Zwitserland. Daardoor ken ik de omgeving goed.’ Enthousiast: ‘als klimmer raak ik overweldigd door een berg. Er lijkt dan bijna een soort leven in zo’n berg te zitten. Dat gevoel heb ik in Echo willen uiten.’
Waar haal je je inspiratie vandaan?
‘Als Stephen King de vraag kreeg hoe hij op zijn ideeën kwam, antwoordde hij altijd met “in een klein winkeltje ergens op 21th street in New York City.” Omdat er eigenlijk geen antwoord op die vraag te geven is, maakt hij er een grapje van. Je krijgt inspiratie door te leven. Letterlijk. Alles wat je mee maakt, de emoties die je beleeft, de boeken die je leest. Alles destilleert zich in wat je maakt. Een boek is eigenlijk een combinatie van alles wat je bent. En al schrijf je fictie, de emoties in het boek zijn echt.’
Je zei net dat je met HEX de angst van mensen wilde vatten. Wat wil je met Echo losmaken bij de lezer?
Olde Heuvelt is even stil. ‘Ik twijfel. Of weer angst, maar ik wil ook dat mensen het lezen en zeggen: vet!’ Weer denkt de schrijver even na. ‘Toen mijn uitgever de proloog van Echo las, zei hij dat het enger is dan HEX. Nou, dat begint goed dus. Maar het moet niet alleen eng zijn. Echo moet echt als een storm, als een lawine over je heen komen. Zo’n ervaring moet het zijn.’