Of het nu komt doordat we constant omringd zijn door stapels oude ANS’en en koffiekopjes met theevlekken die uit de oudheid dateren, tijdens het schrijven van deze krant bleef het verleden door ons hoofd zweven. En hoewel dit overdag alleen voor wat afleiding bij het vaste redactionele werk zorgde, leverde het ‘s nachts, ver na sluiting van de kantoordeuren, bijzondere beelden op. In de nacht van 16 op 17 december: een redactie is boos over imposter-syndrome en rijdt tijdens de jaren zeventig van de vorige eeuw in een cabrio met open dak door de Verenigde Staten om kranten over dit probleem te verspreiden. Ja, zelfs in onze dromen ontmoeten het heden en verleden elkaar.
Bij slechts dromen over het verleden blijft het niet. Zittend in ons kantoor worden we omringd door ANS’en met de gezichten van mensen waar we al jaren niets meer van hebben gehoord. Het kantoor lijkt haast een museum: krantenknipsels, foto’s en oude inside jokes waarvan niemand meer weet waarom ze grappig zijn of waren. In tegenstelling tot echte musea over zwarte gaten of TV-geschiedenis, waar informatiebordjes de nodige context bieden, moeten wij op jacht naar hun betekenis door gesprekken met onze ANS-opa’s en oma’s te voeren.
Maar een verleden impliceert een toekomst, en die brengt een nieuw geluid. Langzaam verschijnen recentere foto’s en onze eigen kranten op de muren. Nieuwe kranten, geschreven door nieuwe gezichten die zich steeds meer laten zien op kantoor. Ze mengen zich met de oude garde en laten een frisse wind, die in ons zuurstofarme hok zeer welkom is, waaien. Samen werken we verder aan artikelen over klimmers, wortelkanaalbehandelingen en brandalarmen. Toch hopen we dat een deel van de dingen die we schrijven snel gedateerd raakt. Dat een nog nieuwere generatie het leest en denkt: ‘Goh, foute rector? Tjonge, pechgeneratie? Huh, inkomensongelijkheid tussen het mbo en wo? Jeetje, Spar frikandelbroodjes mét vlees en voor meer dan tachtig cent? Dat is toch echt niet meer van deze tijd?’
Aan de andere kant is het leven geen jeugdjournaal. Hamsters gaan dood, de wereld blijft in oude patronen om haar as draaien en kerstvakanties eindigen. Zo vind jij deze krant: in een gele bak, op een reftertafel of zelfs online. Stop hem in je collegeblok, agenda of laptophoes. Misschien, over 30 jaar, vind je hem dan terug in een ladekast van je burgerhuis, ga je op de sofa zitten en denk ook jij, terwijl je langzaam de vergeelde pagina’s omslaat, aan die vergane tijden, het oude geluk.
Dit artikel verscheen eerder in ANS-krant 5.