In Kamervragen gaan twee studenten op ontdekkingstocht in elkaars kamer en speculeren ze over de persoonlijkheid, activiteiten en vreemde trekjes van de bewoner. Kunnen ze uitvinden wat voor persoon er achter de kamer schuilgaat? Deze editie: Simone en Jelena.
Om verdere verspreiding van het coronavirus te voorkomen, bekijken de deelnemers elkaars kamer virtueel. Daarbij filmen ze om de beurt hun kamer terwijl de ander meekijkt via Skype en commentaar geeft. Beide deelnemers hebben daarbij hun geluid uit staan zodat hun identiteit nog even geheim blijft. De persoon die meekijkt geeft aanwijzingen via de chat.
Simone op bezoek bij Jelena
Simone zit al even klaar achter haar laptop als de camera van de bewoner begint te filmen. Zodra het beeld scherp wordt, ziet ze beklede tafelstoelen in een ruime, nette kamer. Vervolgens komt er een bank in beeld en een schilderij dat aan de muur hangt. Dit is geen slaapkamer, maar een woonkamer. Met enige twijfel begint ze aannames te maken over de bewoner: ‘Aan het interieur te zien, is dit het werk van een vrouwelijk oog. Daarnaast lijkt het me een oudere student want die schilderijen vind ik een erg volwassen keuze.’ Kort daarna volgt een blik op een grote boekenkast die tegen de wand staat. Op basis van de vele genres die de revue passeren, concludeert Simone dat deze persoon van lezen houdt. Daarom gokt ze dat ze iets met taal studeert: ‘Taalwetenschappen misschien?’
Vlak voordat de camera uit de woonkamer wegdraait, komt er een hangmat in beeld, waarna ze in de slaapkamer sloffen ziet staan. ‘Ik denk dat ze een huismusje is’, stelt ze. Vrolijk somt ze vervolgens op: ‘Ze houdt van lekker lezen, chillen en thuis zijn.’ Wanneer er weer een nieuwe ruimte wordt gefilmd, brengt Simone met hoorbare verbazing uit: ‘Dit is een teringgroot huis.’
In de kamer staat een kledingkast waaruit verschillende jurken en andere kledingstukken tevoorschijn komen die afkomstig lijken te zijn uit een kringloopwinkel: ‘Ik denk dat dit een persoon met een alternatieve stijl is. De kleding is in ieder geval niet mainstream.’ De rondleiding gaat vervolgt gauw verder naar de douche. Daar treft ze, naast veel vrouwenzeep, een opvallend voorwerp aan: mannendouchegel. ‘Men’, roept Simone enthousiast. ‘Dat vind ik ook wel passen bij het alternatieve, of ze woont samen met haar vriend.’
Tot slot komt er een koelkast in beeld waarvan de inhoud bijna exclusief bestaat uit veganistische producten. Simone vat samen: ‘Het gaat dus om een vrouw. Ze is iets verder in haar studie, heeft een brede boekensmaak en alternatieve kledingstijl. En ja, het is iemand die gewoon geen fucks geeft en mannendouchegel koopt.’ Het geitenwollensokkengehalte doet Simone toch nog iets anders concluderen over de studie van de bewoner: ‘Dat zou ook wel Antropologie kunnen zijn.’
Jelena op bezoek bij Simone
Vanaf het moment dat er een kamer in beeld komt, kijkt Jelena geconcentreerd naar het telefoonschermpje. De rondleiding van de kamer start bij een klein keukenblok aan het begin van een smalle gang. Deze wordt zo te zien als badkamer gebruikt. De keukenkastjes staan namelijk vol met shampoo, douchegel en tandpasta. Al vrij snel trekt Jelena de conclusie dat de bewoner van deze kamer een vrouw is: ‘Ik zie Perfecte Krul van Andrélon en een parfumflesje voor vrouwen.’ Na deze eerste ontdekking volgen er meer. Zo vindt ze aanwijzingen in de kledingkast die aan de andere kant van de gang staat. Op basis daarvan stelt Jelena dat ze te gast is bij een kunstzinnig persoon. Er komen namelijk veel kleurrijke kledingstukken voorbij en aan de binnenkant van de deur zijn interessante plaatjes geplakt. ‘Posters van de Kunsthal in Rotterdam’, omschrijft Jelena enthousiast.
De smalle gang leidt naar een lichte, kamer die is ingericht met een bed rechts in de hoek, een tafel bij het raam en een knusse bank met een mooi uitzicht op Hoogeveldt. Er hangt een gitaar aan de muur en er liggen tekenspullen op tafel. ‘Veel verschillende dingetjes’, zegt ze en voegt daaraan toe: ‘Het is wel een beetje een chaos hier. De spullen passen eigenlijk niet meer in de kamer.’ Wanneer er in een propvol kastje een beerpongset en meerdere flessen wijn tevoorschijn komen, weet Jelena een ding zeker: ‘Volgens mij houdt ze wel van gezelligheid op zijn tijd.’
Ze werpt een blik op het bed waarnaast een overvol kastje met een verzameling boeken erop staat. ‘Tot nu toe ligt overal waar je kijkt wel een boek’, merkt ze op. Ze bestudeert het stapeltje naast het bed en doet een gok: ‘Misschien is het een psychologiestudente?’ Wanneer er een rijtje studieboeken in beeld komt, roept Jelena opgetogen: ‘Ja precies, het is een psychologiestudent.’ Bij de verschijning van een certificaat van roeivereniging Phocas, concludeert ze dat ze te maken heeft met een echte duizendpoot. Voordat de huistour voorbij is, komt er nog een overzicht van de hele kamer in beeld. ‘Het is een fijne ruimte,’ zegt Jelena, ‘Maar als mijn huis er zo uit zou zien, zou ik een beetje overprikkeld raken.’
Vragenuurtje
Tijd voor de confrontatie: hadden de studenten het bij het juiste eind of sloegen ze de plank compleet mis?
Na een aantal keer enthousiast ‘hoi’ heen en weer te kaatsen, begint het vragenvuur van Jelena (28, tweedejaars Culturele Antropologie) aan Simone (19, tweedejaars Psychologie). ‘Hoe lang studeer jij al?’, steekt Jelena van wal. ‘Ik vind je kamer te ingelijfd om net te studeren, maar je lijkt ook nog niet zo lang bezig.’ Simone antwoordt instemmend dat ze twee jaar studeert en noemt op haar beurt wat Jelena’s huis uitstraalt: ‘Die schilderijen en de stoelen in de woonkamer deden me denken dat je wat ouder was. Door die hangmat in je kamer en je boekensmaak dacht ik ook ineens: “Dit kan wel Antropologie zijn.”’ Over de andere boeken die Jelena heeft, kletsen de meiden nog enthousiast verder. ‘Ik heb echt alles: van thrillers tot fantasy tot Nederlandse literatuur’, vertelt Jelena, waarop Simone reageert: ‘Ik zag ook dat je boeken las van Robin Hobb. Die vind ik heel erg goed.’
Daaropvolgend vraagt Simone zich nog af of Jelena nou echt een huismusje is. Jelena antwoordt ontkennend: ‘Ik ben eigenlijk het liefst de hele dag weg.’ Ze uit vervolgens haar vermoeden dat Simone ook veel van huis is. Die bevestigt dat: ‘Ik hou er wel van om een druk sociaal leven te hebben.’ De drukte komt volgens Jelena ook terug in Simones kamer. Twijfelend vertelt ze over het contrast tussen haar zeer gestructureerde huis en de kamer die ze bezocht: ‘Ik vroeg me af, ben jij gewoon heel rustig in je hoofd en kun je met al die rommeltjes om je heen leven, of is dit een terugkerend probleem?’ Simone ziet totaal geen probleem in de door Jelena beschreven chaos in haar kamer. Ze begint enthousiast te vertellen over alle losse voorwerpen die ze heeft staan: ‘Ik vind het gezellig om veel spulletjes te hebben.’
Ondanks hun verschillen merken de meiden op dat ze ook veel overeenkomsten hebben. Zo komen ze erachter dat ze allebei vegetariër zijn en kletsen ze nog even door over Jelena’s poging om zoveel mogelijk veganistisch te eten. ‘De veganistische yoghurt is in de aanbieding bij de Coop’, raadt Simone haar aan. Jelena gaat daar vervolgens enthousiast op in. Ze zijn het er dan ook over eens dat ze nog wel even door zouden kunnen praten.