Dit is de rubriek voor echte fijnproevers. ANS bedenkt iedere editie een bepaald thema en een budget voor een gerecht. Het is aan de student om de uitdaging aan te gaan en een hoogstaand staaltje kookkunst te laten zien. Staat de student nog aan het begin van zijn bachelor of is hij al een masterchef? Deze keer: Gluren in de kastjes van buren.
Budget: niks voor vier personen
Overige toegestane ingrediënten: water, olie, knoflook, ui, peper en zout
Resultaat: Ricottapasta met bananenpannenkoekjes – ★★★
Voor haar maaltijd test Jozan (26, Rechtsgeleerdheid) de vrijgevigheid van haar buren in deze dure tijden. Ze moet een gerecht bereiden met wat haar buren haar willen geven. De zevendejaars student bewijst de ideale kandidaat voor deze uitdaging te zijn door meteen assertief bij iedere student in het Jacob Canis-gebouw aan te bellen. ‘Hier doet zeker iemand open’, zegt ze lachend.
De buzzer gaat, ze stapt naar binnen en komt op de trap haar eerste sponsor tegen. ‘Van mij mag je best eieren hebben, maar dan moet je wel vier verdiepingen omhoog.’ Na het beklimmen van de trappen zoekt een kortademige Jozan mee in de koelkast naar de beloofde eieren. De andere huisgenoten krijgen lucht van de uitdaging en bieden ingrediënten aan van wisselende bruikbaarheid: ‘We hebben rodewijnazijn, een pak rijst en een paar dode muizen.’ Jozan wijst het aanbod beleefd af, maar als er eenmaal een tros bananen tevoorschijn komt, slaat ze toe. ‘Top, nu kan ik bananenpannenkoekjes maken’, jubelt ze. De gulheid van de Nijmeegse studenten valt niet tegen. ‘Trek al die kasten maar leeg’, roept een student terwijl zijn huisgenoten de bedeltas van Jozan volgooien. Na het bezoeken van een aantal andere buren die helaas geen boodschappen over hebben, keert ze met haar buit terug naar huis.
Als Jozan drie verschillende pakken pasta op haar keukentafel uitstalt, wordt het haar snel duidelijk dat de Italiaanse keuken onder studenten een grote favoriet is. Naast de pastasoorten haalt ze kappertjes, cherrytomaatjes, spinazie, bananen, eieren en stroop tevoorschijn en ze heeft ook nog knoflook, ui en ricotta gescoord. Ze tuurt naar de uitgestalde producten en realiseert dat ze haar studentenintuïtie om pasta pesto te maken moet negeren. ‘Het wordt een mix van pasta’s met een tomaat-ricottasaus, kappertjes en bananenpannenkoekjes als dessert.’ Jozan brengt de pasta aan de kook en begint met het snijden van de ui. Teleurgesteld pinkt ze een traantje weg als ze opmerkt dat ze zelf niet veel pasta eet: ‘Ik vervang gerechten met koolhydraten vaak door koolhydraatvrije producten. Dan kook ik in plaats van rijst bijvoorbeeld bloemkoolrijst.’
Om de uitdaging volledig te omarmen maakt Jozan een uitzondering en eet ze deze keer wel normale pasta. De pastasaus is klaar als Jozan de ricotta vermengt met de gebakken groenten. Ze schept de pasta op borden en giet de pastasaus er overheen. Daarna begint ze aan het beslag voor de bananenpannenkoekjes, bestaande uit ei en banaan. Deze ingrediënten stopt ze in een blender en ze giet het beslag in de pan. ‘Ik ben nu heel blij dat ik ook stroop heb gekregen om eroverheen te schenken’, zegt ze tevreden over het eindresultaat.
Is de smaak raak?
De verwachting dat de uitdaging moeilijk zou zijn, bleek niet te kloppen. Jozan bemachtigde makkelijk de ingrediënten. Hoewel ze weinig invloed had over de producten waarmee ze moest werken, heeft ze het voor elkaar gekregen om een smaakvol en voedzaam gerecht neer te zetten. De pasta was iets te zacht gekookt, maar de saus maskeerde de matige structuur. Deze was lekker fris door de combinatie van de ricotta en de kappertjes. Ook de bananenpannenkoekjes lieten wat betreft stevigheid te wensen over, maar vormden wel een smakelijke afsluiting van het buur-avontuur.
Dit artikel verscheen eerder in ANS-krant 12.