Scherper dan De Speld en ook makkelijker te vinden: De Hooiberg. De nieuwsrubriek waar je zo doorheen prikt. Deze keer: Campus toegeëigend door de natuur.
Wie deze week voor het eerst in lange tijd op de campus kwam schrok zich een hoedje. Na maanden van menselijke afwezigheid heeft de natuur zich het universiteitsterrein eigen gemaakt. Getuigen doen hun verhaal.
‘Ik stapte bus 10 uit en moest gelijk uitwijken voor een voorbij galopperend paard’, vertelt Violet de Man, vierdejaars Rechten. ‘Er lag een moeras voor me, waardoorheen ik in de richting van het Grotius ben gelopen.’ Eenmaal bij de rechtenfaculteit aangekomen kon ze echter niet binnenkomen. ‘De deur was onvindbaar. Het hele gebouw was met planten begroeid. Ik herkende mijn oude lieve Grotiusgebouw helemaal niet meer terug.’ Toen er allemaal rode mieren over haar blote linkerbeen omhoogklommen, trok De Man het niet meer. ‘Ik ben gillend naar de andere kant van de Sint-Annastraat gerend, waar ik weer veilig was.’
In het halfjaar waarin de campus onbevolkt bleef, vond er naast de verwildering een tektonische botsing plaats op de campus. De Elineor Oströmplaat en de Spinozaplaat schoven onder hevige krachten tegen elkaar aan. Het resultaat: de Heyendaalseberg, met op de top het Erasmusgebouw. Eerstejaarsstudent Franse taal & cultuur Edwin Ongeloof had zijn aankomst op de campus heel anders voorgesteld. ‘Tijdens mijn online intro hoorde ik al dat onze faculteit op grote hoogte in het Erasmusgebouw lag, maar dat ik vijf kilometer moest klimmen om bij mijn eerste werkgroep te komen had ik niet verwacht.’
Biologiestudent en neo-hippie Jan de Eikel juicht de overname van de natuur toe. ‘Als studenten hebben wij de campus jarenlang geterroriseerd met ons antropocentrische gedachtengoed. De campus behoort eindelijk weer toe aan zijn rechtmatige eigenaar.’