In De Graadmeter zijn de mogelijkheden niet te overzien. Waar kun je het beste wildkamperen, wat is het hipste kapsel en hoe scoor je het snelst een bedpartner? In De Graadmeter onderzoekt ANS de opties. Deze keer: De kerstgedachte naleven.
Tekst: Tiemen Hageman
Foto’s: Redactie
Dit artikel verscheen eerder in de derde editie van ANS.
Wat: Praatje met een eenzame oudere
Moeite: Integreren
Resultaat: Grijze haren
Score: 2/5
Niemand zou eenzaam mogen zijn met kerst. Daarom stap je op een bejaarde man af die alleen rondhangt bij een viskraam. Je knoopt een praatje aan, waarna jullie opeens worden omringd door een groepje oudere mannen. Het blijkt dat je bent beland tussen de beruchte Nijmeegse hangouderen, die dagelijks bij elkaar komen om hun bejaardenbestaan te bespreken. Een van hen biedt je een kippenvleugel aan die hij warm houdt in een bak onder het zadel van zijn scooter, maar die durf je niet aan te nemen. Vijf minuten sta je als een zoutzak te luisteren naar de gesprekken van de senioren. Ze hebben jou helemaal niet nodig om zichzelf te vermaken. Wat bedoeld was als een reddingsactie voor eenzame ouderen, leidt er toe dat je zelf ineens eenzaam bent.
Wat: Geld doneren aan ezels
Uitdaging: Krap in de centen
Resultaat: Familiare band met ezels
Score: 2/5
Kerst is niet alleen een tijd van lekker eten en gezelligheid, maar ook een periode waarin je je bekommert om het leed van mens en dier. Omdat je altijd al een zwak hebt gehad voor onhandige viervoeters ga je naar de website van The Donkey Sancturary, een organisatie voor wereldwijde ezelhulp. De foto’s van de lief kijkende ezeltjes en de beschrijving van de donateurs als ‘ezelfamilie’ gaan je aan het hart. Helaas zijn de meeste doneeropties redelijk prijzig: 35 euro voor een tandartsbezoek en 50 euro voor medicijnen voor de ezels. Daarom besluit je om slechts een zak appels voor onze balkende vrienden te bekostigen. Hoewel je nu officieel bij de familie hoort, is je schamele donatie niet genoeg om je met een gevoel van naastenliefde te vervullen.
Wat: Kronenburgerpark opruimen
Moeite: Handen in de mouwen
Resultaat: Stank voor dank
Score: 1/5
De natuur heeft het de afgelopen jaren zwaar te verduren gehad door alle vervuiling en opwarming van de aarde. Om Moeder Aarde een beetje tegemoet te komen, besluit je het Kronenburgerpark op te ruimen. Gewapend met een vuilniszak en gekleed in een warme jas, stap je een verlaten park binnen. De ijzige kou maakt dat er nog maar weinig mensen rondlopen. Bovendien telt het park meer prullenbakken dan bomen, dus op wat verdwaalde sigarettenpeuken en een eenzame natte sok na, is het park al zo goed als schoon. Als je vuilniszak na een kwartiertje opruimen nog steeds nauwelijks gevuld is, bekruipt je een nutteloos gevoel. Je kunt beter terugkomen in de zomer, wanneer het park weer vol ligt met lege blikjes bier en afgedankte joints.
Wat: Kerstdiner voor vogels
Uitdaging: Vogelspotten
Resultaat: Gulzige eters
Score: 4/5
Tijdens de koude kerstdagen gaan je gedachten vaak uit naar die arme vogeltjes die de winter moeten overleven. Je besluit de vrolijke fladderaars een handje te helpen door in een klein tuintje een kerstdiner voor de hoogvliegers te verzorgen. Na een aantal bomen te hebben versierd met voedselbolletjes, kom je dagelijks terug om te controleren of het ze smaakt. Na enkele dagen tref je in de bomen alleen nog maar lege netjes aan. Je kijkt snel om je heen of een van de gevleugelde veelvraten nog in de buurt is, maar helaas: de vogel is gevlogen. Tevreden fluitend ruim je de netjes weer op, blij dat je een aantal geluksvogels van een lekker maaltje hebt kunnen voorzien.
Wat: Verassingsboeketje
Moeite: Rooskleurig overkomen
Resultaat: Schot in de roos
Score: 5/5
Kerstcadeautjes zijn altijd leuk, maar nog leuker is een onverwacht presentje. Daarom koop je een mooi bosje rozen dat je weg gaat geven aan een voorbijganger. Een tijdje sta je kieskeurig mensen te observeren, maar wanneer je een bejaard stelletje liefdevol door de winkelstraat ziet struinen, begint je hart sneller te kloppen. Je hebt de juiste mensen gevonden. Met de bloemen in je hand stap je op het echtpaar af. Wantrouwig bekijken ze de rozen. Pas wanneer ze zeker weten dat je niets te verbloemen hebt, willen ze het bosje aannemen en zijn ze er toch erg blij mee. ‘Geef maar aan haar, dan krijgt ze ook nog eens wat’, zegt de man lachend. Met een verwarmd hart neem je afscheid van het stel.