Dit is de rubriek voor echte fijnproevers. ANS bedenkt iedere editie een thema en een budget voor een gerecht. Het is aan de student om de uitdaging aan te gaan en een hoogstaand staaltje kookkunst te laten zien. Staat de student nog aan het begin van zijn bachelor of is hij al een masterchef? Deze keer: Koken met de riemen die je hebt.
Budget: €12
Boodschappen: Rode bietjes, tonijn uit blik, lasagnebladen, cocktailfruit
Overige toegestane ingrediënten: Crème fraîche, citroen, ui, verse peterselie, appelazijn
Resultaat: Verrassend culinair ★★★★
Hoe ga je om met de druk van koken met compleet willekeurige ingrediënten? Hier komt Luka (24, Environment and Society Studies) al gauw achter bij het krijgen van haar opdracht. Voor haar neus liggen twintig briefjes met ingrediënten, verdeeld over vier categorieën: groentes, proteïnebronnen, koolhydraatbronnen en de wildcards. De trekking vindt plaats in een chaotische omgeving: door een renovatie liggen er golfplaten in de woonkamer en lopen er bouwvakkers rond. Deze wanorde wordt doorgetrokken wanneer Luka een onsamenhangend samenraapsel van rode bietjes, tonijn uit blik, lasagnebladen en cocktailfruit trekt. ‘Oh verschrikkelijk, wat een bizarre combinatie!’ roept ze uit. ‘Hoe kan ik iets maken uit zo’n mengelmoes?’
Desondanks begint Luka enthousiast te brainstormen over haar opties. ‘Ik kan de rode bietjes pekelen en de lasagnebladen frituren.’ Ze deinst niet terug voor de uitdaging en vertelt verder: ‘Ik kijk vaak naar kookuitdagingen op YouTube, waar op eenzelfde manier blind ingrediënten worden gekozen. Hierdoor weet ik dat je met moeilijke ingrediënten echt out of the box moet denken.’ Ze kiest ervoor de bietjes en het cocktailfruit in stukjes te snijden en een half uur te pekelen, zodat ze fris en zurig worden. Nadat ze het mengsel in een kommetje heeft samengevoegd met appelazijn, is het tijd voor de volgende stap: de tonijn.
Luka besluit een spread te maken door de tonijn te combineren met crème fraîche, ui, citroen en peterselie. Tijdens het husselen van de ingrediënten zegt ze: ‘Dit is echt een fantastisch geluid, lekker smerig.’ Alhoewel het er, naar eigen zeggen, nog niet zo appetijtelijk uitziet, begint ze langzamerhand overtuigd te raken van haar creatie: ‘Ik denk dat het nog best lekker gaat worden, stiekem.’
‘Dit wordt echt een Frankenstein-gerecht’, stelt Luka als ze naar de laatste stap gaat, die ze zelf ‘het grote experiment’ noemt. Ze probeert kommetjes van de lasagnebladen te maken door ze te frituren. Waar ze dit eerst met een keukentang wil doen, slaagt dit helaas niet: ‘Oh, het scheurt gelijk, het is een stuk minder flexibel dan ik dacht’, betreurt Luka. ‘Maar ik kan wel een beetje experimenteren!’ roept ze er gauw achteraan. Ze houdt de moed erin en dompelt voor een tweede poging de lasagnebladen onder met een lepel, waardoor ze zich om de lepel krullen. Dit is succesvol, waarna het gepekelde goedje en het tonijnmengsel in de nieuwgevormde kommetjes wordt gedaan. Het is tijd om het gerecht te proeven.
Is de smaak raak?
Hoewel de opdracht haast onmogelijk leek door de getrokken ingrediënten, is het Luka toch gelukt om een mooi en smaakvol gerecht neer te zetten. Dankzij haar kookkennis wist ze de ratjetoe aan ingrediënten te laten harmoniseren. Het resultaat is een gerechtje dat niet zou misstaan in een hip restaurant. Een van de eerdergenoemde bouwvakkers, die zich opwierp als gastrecensent, is eveneens onder de indruk, al vond hij het diner aan de zure kant. Dit was dan ook een van de weinige minpunten. Alles bij elkaar heeft Luka’s culinaire experiment een mooie vier sterren verdiend.