Lallende disputen, vage figuren aan de bar of uitbundige dansers, elke kroeg heeft zijn eigen publiek . ANS duikt de vaste stek van een groep studenten in, velt haar oordeel over het café en test de kennis van de trouwe gasten. Deze keer: Studentenlacrossevereniging Keizerstad Kannibalz in café De Fuik.
Tekst: Liselotte Noordhuizen en Auke van der Veen
Foto’s: Pia Rademacher
Illustratie: Josse Blase
Dit artikel verscheen eerder in het zesde nummer van ANS
Het is rustig in café De Fuik; de avond is nog jong. Swingende mensenmassa’s zullen de ruimte later vullen, maar de leden van studentenlacrossevereniging Keizerstad Kannibalz hebben het nu al gezellig. Met zijn vijven zitten ze in een hoek bij het raam. Onder het genot van afgezaagde hitjes, vertellen ze waarom hun vaste borrelkroeg voor hen de gezelligste kroeg van Nijmegen is. 
‘De Fuik is eigenlijk altijd het begin- of eindpunt van onze avond’, vertelt vierdejaarsstudent Technische Informatica Thijs de B. (24) enthousiast. ‘We hebben hier zelfs een eigen “Kannibalz-shotje”. Het is de drank Boswandeling, maar dankzij de combinatie met grenadine wél lekker’, lacht Jorein (28), eerstejaarsstudent lerarenopleiding Wiskunde. Lacrosse is een sport die door maar weinig studenten in Nijmegen wordt beoefend.
Desondanks missen de Kannibalz geen motivatie. Thijs B. (20), tweedejaarsstudent Geneeskunde, was in het eerste jaar van zijn studie op zoek naar een nieuwe sport met snelheid en actie. ‘Bij voetbal ga je gelijk huilend op de grond liggen als je je bezeert. Dat wilde ik niet. Bij lacrosse is aanstellen geen optie.’ Naamgenoot Thijs de B. nuanceert deze uitspraak enigszins, want fysiek spelen betekent volgens hem niet direct dat je agressief bent. ‘We spelen misschien wel hard, maar het is niet alsof we met zijn allen een bank overvallen, hoor.’
Derdejaarsstudent Geneeskunde Emma (20) vertelt dat de lacrossers ook buiten het veld veel lol met elkaar trappen. ‘Wij hebben het Kannibalz-gevoel’, deelt ze stellig mee. 
Jorein grijnst wanneer hij vertelt over de jaarlijkse gescheiden avond. ‘De vrouwen hebben een leuke activiteit zoals een dansworkshop en de mannen gaan gewoon drinken.’ Vooral de mannenavond van vorig jaar was er volgens hem een om nooit te vergeten. ‘Wij organiseerden een beerpong-avond, waarbij een van onze oudste leden zo kinderlijk was om een slam dunk te maken. De tafel klapte onder zijn gewicht natuurlijk gelijk in elkaar.’
Ook de vrouwen pakten uit bij deze vrouwenavond, letterlijk en figuurlijk. Tweedejaarsstudent Psychologie Silke (21) kan het niet laten grinnikend over deze vrouwenavond te vertellen. ‘Bij onze activiteit vorig jaar, wisten we eerst niet wat we gingen doen en toen stond er ineens een naakte man voor ons. De opdracht was dat we hem moesten natekenen. Hij gaf telkens tips als “meer die billen tekenen”, dat was wel grappig.’
Kroegpraat
Als student loop je na het indrinken al snel De Fuik in. De bezopen studenten staan urenlang in dit veredelde kippenhok op elkaars lip te dansen. Op woensdagavond om negen uur is het hier echter rustig. In de donkere ruimte staan een paar lege tafels en de vertrouwde fuik siert de ruimte boven de bar. Het draairad dat bepaalt welk shotje je moet drinken, hangt er zielig bij. De aanwezigen nippen in groepjes gemoedelijk aan hun biertje. Zij storen zich niet aan de doodse boel.
Door wie werd lacrosse uitgevonden?
Thijs de B.: ‘Door een Noord-Amerikaanse inheemse stam, maar welke ook alweer?’
Jorein: ‘Ik weet het: de “gonoth gath goe-ah”.’
Emma: ‘Ik heb geen flauw idee.’
Jorein: ‘Een Indianenstam, gokken we.’
De stamnaam die de lacrossers noemen hebben ze uit hun dikke duim gezogen. Ze mogen toch hun eerste biertje wegtikken, want de uitvinders waren inderdaad indianen, namelijk leden van de sportieve ‘Oneida-stam’.
Om welke reden werd lacrosse oorspronkelijk gespeeld?
Jorein: ‘Mannelijke indianen testten hiermee hun fysieke kwaliteiten tegen elkaar.’
Thijs de B.: ‘Ze speelden lacrosse als alternatief voor het voeren van oorlogen.’
Jorein: ‘Dat klopt. Lacrossers strijden wel lekker hard, maar oorlog zou ik een wedstrijd nooit noemen.’
De lacrossers kunnen hun stick wederom verruilen voor een glas bier. Ze hebben duidelijk genoeg historisch besef, want hun inheemse voorgangers gebruikten ook liever hun stokkie dan hun strijdbijl om conflicten op te lossen.
Wat is de hoogste score die ooit bij een officiële lacrossewedstrijd is behaald? Jullie mogen er vijf punten naast zitten.
Thijs de B.: ‘Ik denk 31-0.’
Jorein: ‘Wij hebben een keer 27-0 verloren, in de stortregen.’
Emma: ‘De hoogste score is sowieso boven de 30.’
Thijs B.: ‘Ons definitieve antwoord is 36-2.’
Het antwoord van de lacrossers is net zo slecht als sommige van hun wedstrijduitslagen: de hoogste score was namelijk 27-17. Als ze tijdens hun wedstrijd één extra punt hadden moeten incasseren, hadden ze het recordaantal tegengoals verbroken.
Waar komt het woord ‘kannibaal’ oorspronkelijk vandaan?
Silke: ‘Dat is vast Latijn.’
Thijs de B.: ‘Thijs, jij bent onze Latijnexpert, want jij doet Honours.’
Thijs B.: ‘Nee, ik weet het niet. Misschien komt de naam van iemand die altijd vrolijk is, die dan zegt: “kan nie balen”.’
Jorein: ‘Was het niet gewoon de naam van een stam? Klinkt logisch, toch? Het is een naam die de Europeanen aan een stam gegeven hebben.’
De Spanjaarden gaven de naam ‘caribal’ aan een stam in de Cariben. Die naam is uiteindelijk verbasterd naar ‘canibal’. Om een extra biertje te mogen nuttigen, hadden de lacrossers toch echt meer van het nuttigen van mensen moeten weten.
Op 13 oktober 1972 stortte een vliegtuig neer in het Andesgebergte. Op den duur gingen de mensen aan boord dode medepassagiers opeten. Hoeveel dagen duurde het voor de overlevenden werden gered? Jullie mogen er vijftien dagen naastzitten.
Emma: ‘Je kunt zo’n drie maanden zonder eten volgens mij.’
Jorein: ‘Jij doet Geneeskunde, toch? Met zulke uitspraken kun je na vanavond beter stoppen.’
Thijs B.: ‘Hooguit twee weken. Je bent toch geen krokodil? Die kunnen maanden zonder eten overleven.’
Thijs de B.: ‘Het duurde vast lang voordat ze werden gered. Na zeven dagen heb je niet zoiets van “Ik ga eens even een been proberen”, dus daarna moet het nog wel even hebben geduurd.’
Silke: ‘Laten we 44 dagen zeggen.’
De Kannibalz weten niet zoveel af van hun mede-kannibalen. De menseneters hebben lang van hun smakelijke soortgenoten mogen genieten, want pas na maar liefst 72 dagen was de redding nabij.
De Afrekening
De Nijmeegse lacrossespelers zouden zo een geschiedenisboek over hun sport kunnen schrijven, want dankzij hun kennis hierover scoren ze gemakkelijk twee biertjes. Helaas winnen de Kannibalz ook buiten het veld geen wedstrijd met hoge scores en hebben ze niet genoeg mensenetersmentaliteit om echt iets te weten over het kannibalisme. In combinatie met de rust in De Fuik wordt de eindstand twee biertjes.